Dalida by Ibrahim Maalouf - CD

Besteci ve trompetçi Ibrahim Maalouf, 'Dalida by Ibrahim Maalouf' albümüyle 1933'te Kahire'de doğan İtalyan asıllı Fransız divanın 11 şarkısından oluşan bir kolleksiyon oluşturdu. Alain Souchon, Ben l'Oncle Soul, Thomas Dutronc, Izia, Monica Belluci, Arno, Rokia Traoré, Mika, Golshifteh Farahani ve Melody Gardot gibi pek çok yetenekli sanatçının da katılımıyla Maalouf, dinleyenleri büyüleyen derinlikte bir albüme imza attı. Bu albümde büyük bir orkestrayla çalışan Ibrahim Maalouf album hakkında şöyle konuştu: 'Büyük oranda orkestral ama bir o kadar da mütevazi bir tını elde edebilmek için her şeyden önce her şarkının kökenine ve gerçekliğine inerek o şarkıyı oluşturan elementlere ulaşmaya çalıştım. Bunu yaparken doğal bir içgüdüyle şarkılarda bana dokunan şeyin ne olduğunu, sözlerin bana gerçekte ne anlam ifade ettiğini anlamaya çalıştım.' 1938 yılında bir İtalyan tarafından Fransızca söylenen ve 1975 yılında disko versiyonuyla ilk kez Fransa'da Dalida tarafından yayınlayan'J'attendrai' şarkısını bossa-nova ile harmanlayan Maalouf, bu şarkıda Brezilya müziğine çok ilgi duyan bir Amerikalı müzisyen olan Melody Gardot ile çalıştı. 'J'attendrai', Melody'nin sesinin bir tel gibi esneyen sesinin İbrahim'in trompetinin sesiyle olan uyumunu gösteren bir düet. İbrahim Maalouf, Dalida'nın Lübnan'da her zaman bir ikon olduğunu söylüyor: 'Annem bir yabancı tarafından söylenen bu Fransızca şarkıları dinliyordu.' İbrahim'in büyükannesinin yaşadığı yer olan Mısır, aynı zamanda Dalida'nın ailesinin geldiği yer. 1950'lerin sonunda Georges Moustaki, Richard Nathony, Claude François, Guy Béart gibi pek çok yıldız burada yaşıyordu. Bir trompet sanatçısı ve piyanistin oğlu olan İbrahim'in batı ve Arap klasik müziğinden kökenlerini alıp pop ve caz ile birleştiren sakin ve kendine has bir tarzı var. 2015 yılında Arap halkı için efsanevi bir kahraman olan Ümmü Gülsüm'e adanmış bir album yayınlayan başarılı besteci, tıpkı Gülsüm gibi bir ikon olan Dalida için şunları söylüyor: 'Dalida daha çok rüyalar alemine yakın bir diva. Ümmü Gülsüm ondan farklı olarak gerçekliğe daha yakındı ve politikayla iç içeydi. Ancak her iki durumda da ortak bir nokta vardı: acı çeken kadınlar. Bu melankolik kadınların çok zorlu bir geçmişleri vardı ve bu beni çok etkiledi. Bu hikayeler bana ailemdeki kadınları ve onların hikayelerini hatırlatıyor.' Dalida sonunda 1987 yılında intihar etti. Zamanının bir sembolüydü. 'Mücadeleler, hüsranlar, korkular ve zaferlerle dolu bir hayatı vardı. Kırılgan ve sarsılmaz gülümsemesiyle imkansız aşkın getirdiği hüznü uzun süre taşıdı.'