Miam Electroacoustic - CD

İSTANBUL TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MÜZİK İLERİ ARAŞTIRMALAR MERKEZİ ÖĞRENCİLERİN ESERLERİNDEN OLUŞAN MİAM Electroacoustic ALBÜMÜ İLE 20. YILINI KUTLUYOR.İTÜ Dr. Erol Üçer Müzik İleri Araştırmalar Merkezi/MİAM öğrencilerinin “Yeni Müzik” alanında ürettiği eserler “MİAM Electroacoustik” başlığı altında Lila Müzik’ten yayınlandı.    CD’de, MİAM’da eğitim gören Emre Malikler, Ekin Cengizkan, Zeynep Özcan, Sabina Khujaeva, Laçin Şahin, Gökalp Kanatsız, Meltem Ural, Anıl Bozkırlı, Bartu Çankaya, Mehmet Korkmaz, Safa Kocaoğlu, Fulya Uçanok, Ozan Özvatan ve Mirko Ettore D'Agostino’nun 14 bestesi dinleyici ile buluşuyor.   Dinleyiciye elektroakustik kompozisyonlardan bir izlenim sunmak ve aynı zamanda sanatçılara ve müzik üretimine katkı sağlamak amacıyla yayınlanan albüm, MİAM’ın destekçisi ve kurucularından olan Dr. Erol Üçer'e ithaf edildi. Albümün Sanat Yönetmeni Dr. Reuben de Lautour.   MİAM, müzik alanında ihtiyaç duyulan çağdaş müzik eğitimine yön vermek amacıyla 1999 yılında, dönemin rektörü Prof. Dr. Gülsün Sağlamer öncülüğünde; Prof. Dr. Kamran İnce ve Prof. Dr. Cihat Aşkın’ın eşbaşkanlığında kurulmuştu. Merkez, ses mühendisliği, kompozisyon, müzik teorisi, performans, müzikoloji, etnomüzikoloji,müzik işletmeciliği ve yönetimi gibi uzmanlık alanlarının yanısıra, son yıllarda Sonik Sanatlar alanında da birçok ürün vermektedir.   Bu CD’de yeralan 14 eser, bir yandan yakın geçmişten geleceğe uzanan bir tarihin tanıklığını yaparken bir yandan da sesin, tarihin sınırlarını aşan varoluşuyla bütünleşir.   Uzun bir süre MİAM’da görev yapan ve şu anda Yeni Zellanda Canterbury Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olan Dr. Reuben de Lautour albüm için şunları söylüyor: “Bu çalışma MİAM kanalıyla Türkiye’den uluslararası müzik dünyasına uzanan birikimin önemli bir parçasıdır. Bu bestelerin özgün olan tarafları ve onları biraraya getiren ortak noktalar nelerdir? CD’deki çalışmalar, İstanbul şehrinin ses özelliklerini nasıl somutlaştırıyor diye sorarsanız, şunları söyleyebiliriz: “Bu CD’deki çalışmalarda İstanbul’daki günlük hayata dair belirgin referanslar azdır; mahalle ve topluluklara ait ses dünyaları, Boğaz’ın kalabalık titreşimleri ya da pazarın yaygarasına dair çalışmalar ise bulunmamaktadır. Genel olarak bu albüm, içinde yaşadıkları gündelik ses ortamına basmakalıp sonic methiyeler düzmekten kaçınmayı tercih eden ve bu dünyalarla kendi sonic deneyimleri ve etkileşimleri arasında uzlaşı kurarak incelikli bir yaklaşımı benimseyen bestecilere bir övgü niteliğindedir. CD’deki çalışmalar ortak bir tarza sahip midir; İstanbul şehrinin hangi ses özelliklerini yansıtmaktadır gibi sorulara gelince… Yanıtların ne olduğuna eninde sonunda her dinleyici ve her besteci kendisi karar verecektir.”