Ana Sayfa

Klasik Müzik CD

Schubert: Impromptus - CD

Can Okan

Tükendi

(+) Alışveriş Listeme Ekle

Bu Ürün Stoklarımıza Girince Haberdar Olmak İster Misiniz?
(+) Stoklara Girince Haber Ver

Ürün Hakkında

Barkod: 0869894010027 , Firma: Asrın Müzik , Yayınlanma Tarihi: 1 Ekim 2015

Tür: Klasik Müzik , Romantik Dönem , Yerli Yorumcular (Klasik Müzik)

Format Türü: CD, Format: 1 CD, Süre: 65:57

Bir Romantik Gezgin olarak Schubert
Can Okan ilk albüm kaydında Schubert'in 1827 yılında yayınladığı dört parçalık bölümlerden oluşan op.90 ve op.142 numaralı Impromtus'ları yorumluyor.

'Schubert çalışmamda yol göstermesi ile ilham kaynağı olan büyük piyanist Idil Biret'e; bu kaydın gerçekleşmesinde desteğini benden esirgemeyen değerli müzikseverler Murat Soylu, Sedef Soylu ve

Berç Birışık'a ve manevi desteği ile bana güç veren annem ile ablama içtenlikle teşekkürlerimi sunarım.'
Can Okan

Müzik tarihinde Franz Schubert, 19. yüzyıl Romantik dönem müziğinin ilk bestecilerinden biri olarak anılır. Kendinden önceki Klasik dönemin büyük bestecilerinden Mozart ve özellikle de Beethoven'dan ilham alan ve onların müziklerinin etkilerinin kendi eserlerine yansıdığı farkedilebilen besteci, özellikle 'lied' türünde yazdığı müzikler ile şiir ve müziği birleştirmiş, 'sanatçının' ruh halinin ve duygularının yansımasının belirgin örneklerini vererek, romantik dönem sanatının en önemli temsilcilerinden biri olmuştur. His ve düşüncelerin yansıtılması için müziğin nüanslarının ve armonik yelpazenin geniş tutularak kullanılması,

özellikle son döneminde yazdığı eserlerinde Schubert'in müzikal dilinin dikkat çekici bir özelliğidir.
Kendinden sonraki, Modern dönemden dahil bir çok bestecinin Schubert'in müziğine sevgi beslemesinin bir başka nedeni ise, müziğindeki içtenlikli dışa vurumdur.

Birinci setin ilk Impromptu'sü Do minör tondadır. Orta yürüklükte bir tempodaki müzik, ana temanın soru ve yanıt şeklinde diyalog halinde duyurulması ile açılır. Temanın yinelenmesi sırasında armoni zenginleşir ve nüans giderek artar. Kararlılık ile sonlanan bu ilk kesitin ardından gelen La bemol majör tonda ve lirik

havadaki ikinci kısım, harikulade bir renk değişikliği yaratır. Müzik, bir lied'in solo piyanoya uyarlanmış hali gibidir. Ancak ilk kesitin yeniden sergilenmesi ile müzik, yeniden dramatik bir havaya bürünür ve nüans daha önce hiç olmadığı kadar gür bir noktaya ulaşır. Ardından ikinci kesit bu sefer ritmik çeşitlemeyle ve bir majör tonda değil; Sol minör tonda duyurulur. Impromptu'nün ilk kesiti, son kez kendisini hatırlatır; fakat sonunda müziğin geneline hâkim olan karanlık, Do majör tona yapılan geçişle yerini aydınlığa bırakır. Yaşananların hepsi (öykünün kahramanı kurtulmuşcasına) sona ermiştir.

İkinci Impromptu, setin ilk kısmına büyük çaplı bir karşıtlık oluşturacak şekilde olumlu bir havada başlar. Mi bemol majör tonda ve sürekli hareket halinde akıp giden melodik hatlar, giderek nüansın gürleşmesi ile karakter değişikliğine uğrar. Ama en çarpıcı an, müziğin ilk kesitinin kararlılık ile sonlandığı izlenimini verirken yapılan ani ton geçişi ile Si minör tonda ikinci kesitin başlaması ile gelir. Ani nüans değişiklikleri ile dramatik etkinin vurgulandığı bu kesit sona ererken, müziğin başındaki zarif başlangıç kısmı yapıcı bir tavırla yeniden başlar. Fakat, heyhat! Si minör ikinci kesit yeniden duyurulduğu gibi, müziğin ana tonu olan Mi bemol majör'ü de etkisi altına alır ve değişim gerçekleşir; müzik olumsuz bir havada Mi bemol minör tonda son bulur.

Üçüncü Impromtu, setin ikinci kısmının yarattığı havayı dağıtmak, dinleyeni teselli etmek istercesine lirik bir havadadır ve müzik boyunca dinginlik söz konusu olur. Sol bemol majör tondaki müzik, tam anlamıyla bir 'sözsüz şarkı' formundadır. Her ne kadar müziğin orta kısımlarında gerçekleşen ton değişiklikleri tansiyonu hafifçe yükseltse de, sakin atmosfer dağılmaz. Sağ elde duyulan uzun soluklu melodi ve ritmik akışkanlığı süreklilik halindeki eşlik partisi, gözümüzün önüne adeta bir nehir kenarında varacağı noktayı bilmeden bilmeden yürüyen bir insanın tablosunu çizmektedir. Ancak hatırlatmak gerekli ki; elbette başka manzaraların canlandırılması, siz dinleyicinin elindedir; eğer ki yorum yeteri kadar iyi gelirse kulağınıza...

Setin son Impromptu'sü aslında La bemol majör tonda olmasına rağmen, önce La bemol minör tonda başlar. Ancak müziğin başlangıcında söz konusu olan burukluk, yerini majör tonun parlak havasına bırakır. Impromptu'nün devamında duyurulan orta kısımda ise, melankolik bir his ortalığı karartır. Do diyez minör tondaki bu kesitte nüansın yükselmeleri ve alçalmaları ile, söz konusu olan çalkantılı ruh halinin etkisi arttırılır. Müziğin devamında ilk kısım yeniden sergilenir ve birinci Impromptu seti, tüm olup bitenlere rağmen olumlu bir atmosferde sona erer.

İkinci Impromptu seti, ilk sete göre genel olarak daha koyu renkler içerir. Fa minör tonda ilk Impromptu'nün ses dünyası, Schubert'in ünlü 'Winterreise' (Kış Yolculuğu) adlı lied serisini anımsatacak şekilde soğuk bir havadadır. Müziğin kararlı bir netlik ile açılan ilk kısmı, etkili bir karşıtlık ile bulanık bir havada ve hafif bir nüansta devam eder. Müziğin La bemol majör tondaki ikinci kısmında ritmik hareketlilik, dingin bir havada yürüyüşü devam ettirir. Karmaşık bir düşünceler serisini temsil edercesine minör ve majör tonlar arasında yapılan geçişler, yerini La bemol majör'ün huzur veren sıcaklığına bırakır. Fakat, Impromptu'nün Fa minör tondaki ilk kısmı bir gerçek olarak yinelenerek hayal akımını dağıtır. Müzik, ikinci kesitin bu sefer Fa majör tonda duyurulmasının ardından, başlangıç motiflerinin son kez hatırlatılması ve bir içe kapanma ile son bulur.

Setin zarafet dolu ikinci Impromtu'sü, La bemol majör tondadır. Akorlar halinde yazılan eşlik partisiyle sağ elde müziğin ana teması duyurulur. Müziğin orta kısmında ise havada kanatlanıp süzülürcesine sağ elin sürekli hareket halindeki arpejleri duyulur. Tansiyonu daha yüksek olan bu kesitin ardından Impromptu'nün ilk kısmı yeniden sergilenir ve sakinlik içerisinde sona erer. Si bemol majör tonda Üçüncü Impromptu, bir tema üstüne çeşitlemelerden oluşur. Genel olarak nostaljik bir havası olan bu müziğin teması, Schubert'in 'Rosamunde' adlı tiyatro müziğinin ünlü 3. perde arası müziğini andırır. Temanın

sergilenmesinde piyano, yaylı çalgı dörtlüsü için yazılmış bir müziğin uyarlaması gibi tınlar. Birinci çeşitlemede sağ elin sürekli devam eden ritmik hareketi eşliğinde tema zenginleştirilir. İkinci çeşitleme zarif süslemeler ile müzik, daha canlı bir karakter kazanır. Ancak Si bemol minör tonda üçüncü çeşitleme ile renkler koyulaşır. Dördüncü çeşitlemede ise müziğin ana tonundan daha da uzaklaşılır ve Sol bemol majör tonda lirik bir tema sol elde duyulur. Bu tema, sağ ve sol elin diyalog tadında sürdürdüğü melodik cümleler aracılığı ile geliştirilir. Fakat sonunda, müziğin ana tonu olan Si bemol majör'e beşinci ve son çeşitleme geri dönülür. Bu çeşitleme, Schubert'in ünlü 'Die Forelle' (Alabalık) lied'ini anımsatır.

Çeşitlemenin sonunda, dinleyiciye veda edercesine tema son kez duyurulur. Fa minör tonda son Impromptu, her iki set içerisinde teknik bakımdan çalması en güç olandır. Bu Impromptu'nün en dikkat çekici özelliklerinden biri, Schubert'in çok sevdiği Macar folklorik müziğinin etkisidir. Kara mizah içerisinde şakacı karakteri olan ana tema ve bunu takip eden parlak kadansların ardından, müziğin orta kısmında incelikli melodi parçacıkları ve buna karşıtlık oluşturacak şekilde fırtınalı bir hava yaratan gamlar duyulur. Impromptu'nün ilk kısmı yeniden sergilendikten sonra gelen bitiriş kısmında, önce dinleyeni merakta bırakacak şekilde ton değişiklikleri duyulur. Nereye vardığına dair ipucu vermeyen müziğin nüansı

giderek daha da alçalır ve sonunda trajik son gelir; aniden çok güçlü nüansla ve çok hızlı tempoda müzik yıkıcı bir ortam yaratır ve eser, uçurumdan düşercesine tizden pese doğru inen bir gam ile son bulur.

Stüdyo : İTÜ Dr. Erol Üçer Müzik Araştırmalar Merkezi (MİAM)

Kayıt Stüdyosu, 15-16 Ağustos 2014

Kayıt : Can Karadoğan

Prodüktör : Sarper Kaynak/Can Okan

Miks : Can Karadoğan/Ozan Sarıer

Mastering : Ozan Sarıer

Kayıtta DPA ve AKG mikrofonları ile Grace Design mikrofon

preamplifikatörleri kullanılmıştır.

Piyano : Steinway Grand D-274

Piyano Teknisyeni : Levent Conker

Kullanılan Nota : Bärenreiter Urtext

Kapak Resmi: Nur Okan